Dit opslag- en behandelingsgebouw voor de verwerking van twee soorten radioactief afval, is voor een gedeelte gemaakt met het destijds nieuwe product "zelf verdichtend beton".
Het gebouw is bestand tegen aardbevingen, overstromingen, windhozen, de inslag van een vliegtuig en een gaswolkexplosie.
De dragende wanden en vloeren zijn 1700 mm dik en voorzien van 4 lagen wapening rond 32 mm.
Horizontale wapening verbindt hierin de twee stuks buitenste lagen met elkaar.
Alle onderdelen zijn met behulp van vele Demu verbindingsvoorzieningen in het werk gestort en sommige met spectaculaire ondersteuningen.
De stalen zijdeur is de toegang tot het gebouw waar de trein met het te verwerken afval binnenkomt. De gehele verwerking (verpakken in vaten en verder transport) is vanwege de aanwezige straling verder een geautomatiseerd proces en op afstand bestuurbaar.
Aan de andere zijde rijdt de trein dan weer een stalen deur uit, die beiden ongeveer 60 ton wegen.
Aan de beide langszijden van het gebouw bevinden zich twee soorten opslagbunkers met vaten:
- Afval dat minimaal 100 jaar opgeslagen moet worden (hoog radioactief). Deze vaten worden op
elkaar gestapeld.
- Afval van ziekenhuizen e.d. in opslag voor een kortere periode (laag radioactief). Dit wordt in stalen
in de vloer met hulpconstructie ingestorte vaten opgeslagen.
Aan de linkerzijde op de foto bevindt zich de opslag voor hoog radioactief afval en rechts die voor laag radioactief afval.
In deze gevel zijn nog voorzieningen (Demu-ankers) aangebracht voor een eventuele latere uitbreiding.
Uitvoering: 1999-2000
Geen opmerkingen:
Een reactie posten